پیام تسلیت تشکل های صنفی و فعالین کارگری برای درگذشت فعالین محیط زیست

همه میرویم اما چگونه زیستن و چطور رفتن مهم است.

خوبان روزگار نیک میاندیشند و نکو گفتارمیکنند، نیکو میزیند و در راهی نیک جان می‌سپارند.

دوست‌داران طبیعت و محیط زیست مریوانی از خوبان روزگار بودند که برای نجات طبیعت و برای ماندن جنگل، خود را فدا کردند تا زیبایی رفتارشان را به زیبایی طبیعت زاگرس پیوند زنند و درسی بزرگ به انسان های روزگار خویش دهند که اگر طبیعت بمیرد ما فنا خواهیم شد، پس برای بقای خویش، حیات طبیعت را پاسداری کنیم.

یاد فدائیان زیست محیط را گرامی میداریم.

شهید جامعه مدنی کردستان

ای تو پیش آهنگ رفتن در شب سرد زمانه
در ارس چون گل نشانده گرمی خونت نشانه

«شهید نمی میرد» فریادی بود که شامگاه امروز از عمق جان مردم مریوان برخواست. شهری که در سالهای اخیر پیشتاز فعالیتهای مدنی در کردستان ایران بوده است.
در تمام این سالها که دوران نشاط و سرزندگی حیات مدنی در این شهر دورافتاده مرزی بود، نام انجمن چیای سبز و شریف باجور بر تارک جامعه مدنی آن می درخشید.

مرگ شریف (باجور) و سلبریتی مفتخور

قصد جان است طمع در لب جانان کردن
تو مرا بین که در این کار به جان می کوشم

هیچ گاه کرد بودن خود را فریاد نزده ام و بر خلاف بسیاری از همزبانان خود که با این نگرش باعث نوعی افراطی گری و باز شدن دهان دیگرانی می شوند که عقده ی درونی خویش را هم با کورد و هم با ایران خالی کنند،مخالف بوده و هستم.

آیا سوختن شریف باجور و یارانش نتیجه یک حادثه طبیعی بود؟

این نوشته عمار گلی، روزنامه‌نگار در مرکز خبر و‌تحلیل روز بسیار مهم است چون با استناد به خبرهای منابع داخلی و نشان دادن تناقضات آن‌ها آشکار می‌کند آتش سوزی و جان‌باختن شریف باجور، محمد پژوهی، رحمت حکیمی‌نیا و امید حسین‌زاده (کهنه‌پوشی) بعید است نتیجه یک حادثه طبیعی باشد.